Van Ellwangen naar Ingolstadt. Planning:137 km, gereden 142 km, totaal 761 km .

Gisteravond zijn we dan samen uit gaan eten. Zoals dat bij scouting heet uit E T. Prachtige locatie, voor ons hadden ze een speciaal hoekje geregeld. Helemaal onder in de kelder. Het eten was voortreffelijk, de bediening subliem. Steeds werden extra porties en lekkere hapjes bijgehaald en op ons bordje gedaan, waarbij Ronald steeds iets meer aandacht kreeg. Hoe doet hij dat toch. Tussendoor even bespreking over de route van morgen. Niet al te lang, pittig in het begin daarna licht glooiend en afdalend naar de Donau. Ieder is vol lof over Imke, een groot compliment voor het regelen van de geweldige locaties waar we telkens terechtkomen. Held van de dag was Ria van Helmond, van het moment dat ze hier was heeft ze Mien en Annemie geholpen. Ze vond het erg dat ze weer naar huis toe moest. Nu denk je ze zullen wel wat pilsjes achterover slaan, dat valt best mee. Iedereen is met zijn gedachte toch bij de dag van morgen. Niemand wil met een kater op de fiets zitten. Goede discipline, maar eenmaal in Esztergom, vrees ik het ergste. Het was wat bewolkt en koelde daardoor niet zo af als de nacht ervoor.

Vandaag kwart over acht, ieder staat klaar. Een rustdag is lang genoeg nu moet er weer gepresteerd worden. Meteen een pittige klim, zoals gezegd aan het begin. Ronald krijgt problemen met het schakelen bij het voorblad, kan alleen het middenblad kan hij gebruiken. Kan beter wat meer aandacht schenken aan zijn fiets dan aan het vrouwvolk. Er is weinig aan te doen, repareren straks op de overnachtingsplaats. Ik wilde nog wat filmen, ben daarvoor een stuk vooruit gereden. Voordat ik mijn camera in gereedheid had waren ze al voorbij. Dat vonden ze wel lollig. De rest van de tocht verliep voorspoedig, de wegen waren licht glooiend en er werd in een hoog tempo gereden. Het was bewolkt en daardoor wat frisser als de dagen ervoor. Normaal worden allerhande kledingstukken uitgedaan, maar vandaag niet. Op de afgesproken stops stonden we tijdig klaar met proviand. Geen missers vandaag. ’s-Middags de Donau over gestoken, heeft niet veel weg van de machtige rivier waarover je altijd hoort. Misschien komt dat nog. Ongelooflijk maar om 14.45 uur waren we op de afgesproken camping in Ingolstadt. Ingolstadt ligt zo’n 85 km boven München. Mark en Matti hadden de tenten al bijna staan. Mark en Matti twee harde werkers zonder kapsones (tot nu toe dan). Elke dag weer alles in en uit de bus laden, stretchers opzetten, bagage sjouwen. Tussendoor nog alle vragen van iedereen proberen op te lossen. Mark gaat het regelen en vindt altijd wel een oplossing. Vannacht slapen we allemaal in tenten. Soep hebben we al gehad straks volgt de rest van de maaltijd. Esztergom here we come.