Planning 140 km, gereden 143 km, totaal 1071 km.
Gem. snelheid tot Linz 29,8 km, uiteindelijk 27,2 km.

Op de camping hebben we een speciaal plekje bij de kantine van de voetbalclub gekregen. Volop douches en toiletten aanwezig. Ieder loopt er fris en fruitig bij en wordt er niet bedenkelijk in een bepaalde richting gekeken. Het eten piepertjes met schnitzels was wederom met veel zorg en liefde bereid. Bij de kantine is nog een enkel pilsje soldaat gemaakt. Voor 11 uur ligt bijna iedereen in zijn slaapzak.

De rit van vandaag gaat richting Passau, de Donau en de Oostenrijkse grens. Al snel wordt langs de Donau opgefietst. Wat een mooie natuur hier. Veel bossen hier een daar wijnvelden en rechts van ons stroomt de Donau. Geweldige rivier, niets meer van het smalle stroompje wat we eerder in Duitsland zijn overgestoken. Met zonneschijn zijn we vertrokken, hier gaat de Donau zo nu en dan schuil achter een sluier van nevel. Die schöne blaue Donau, hier heeft hij nog meer de kleur van de klei die door de zijrivieren wordt meegenomen. Je hoort wel eens dat mensen gaan fietsen van Passau naar Wenen. Nu we dit gezien hebben een aanrader voor iedereen. Achter Passau gaan we de Donau over om Oostenrijk binnen te gaan. Van een grenscontrole valt helemaal niets te bespeuren.

Weer geen brug, met een klein veerbootje steken we over. Is een mooie afwisseling en ook geen tijdverlies, want iedereen kan meteen aan boord. Aan de overkant weer een stuk verder langs de Donau. Dan hebben Paul en Marieke bij het uitzetten van de tocht een grote bocht in de rivier afgesneden. Dat zou een pittige klim gaan worden. De renners doen er niet moeilijk over. De etappe van vandaag stelde niet veel voor, althans op de motor. Het was een makkie, dit werd helemaal gecompenseerd door de schitterend omgeving. Mark en Matti hadden nog met de bagagebus naar een garage gemoeten. De motor wilde niet goed meer lopen. Een verstopte brandstoffilter, gelukkig niet meer. “Nu loopt hij weer als een ……….”, zegt Mark

Het enige moeilijke was nog de stad Linz. Mooie stad aan de Donau, maar wel druk, was ook nog een groot feest gaande. Veel verkeerslichten, Martie’s sur place mislukte en daar lag hij met zijn goeie gedrag. Niets aan de hand. Ook Nancy ging tegen de vlakte, meende een tramrail te kunnen volgen. Ook nu weer niets aan het handje, toch een taaie die Nancy. Aan haar achterwiel moeten wel een paar spaken worden bijgedraaid, zodat het wiel weer mooi rond draait.

Om 14.30 uur zijn we bij het scoutinggebouw in Enns, gelegen tussen twee armen van de Donau. Voldoende slaapgelegenheid, de sanitaire voorzieningen zijn er wat minder. Geen lekke banden vandaag. De rest begint al bijna routine te worden, douchen, slaapgelegenheid inrichten en eten.

Na het eten vergadering; de tocht van morgen wordt de koninginnerit. Weliswaar maar 111 km, maar wel met een col van de buitencategorie. Een 21 km lange klim met een maximale stijging van 16 %. Motoren aan de voet van de berg, auto bovenaan met warme kleding.

Daan heeft het petje; “Ik zit altijd op kop”, omdat hij een paar keer voorop heeft gereden. Held van de dag is Björn heeft onderweg verschillende keren geholpen als er eentje wat achterbleef.

Vandaag is in de MFA “Trappen en tappen”. Björn heeft een hotel gevonden waar wifi is. Misschien kan er verbinding gemaakt worden. Als de tocht van morgen achter de rug is kunnen ze in Esztergom beginnen de vlaggen maar vast klaar te leggen.